Το νέο πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων: από τη διαφάνεια στην πειθάρχηση
Το νέο πειθαρχικό δίκαιο που προωθεί η κυβέρνηση για τους δημοσίους υπαλλήλους, αντί να ενισχύει την αξιοκρατία, τον εξορθολογισμό, τη διαφάνεια και τη λειτουργική ανεξαρτησία του δημόσιου τομέα, κινείται σε μια κατεύθυνση αυταρχισμού, πειθάρχησης και υπονόμευσης του ρόλου του δημόσιου υπαλλήλου ως υπηρέτη του δημόσιου συμφέροντος.
Ποιες αλλαγές φέρνει το νέο πλαίσιο
Η αλλαγή στη σύνθεση των πειθαρχικών συμβουλίων, με αυξημένη παρουσία κυβερνητικών στελεχών ή διορισμένων από την εκτελεστική εξουσία, καταργεί κάθε έννοια ανεξαρτησίας. Ουσιαστικά, τα συμβούλια μετατρέπονται σε όργανα που ελέγχουν πειθαρχικά τους υπαλλήλους με πολιτικά κριτήρια και όχι με αντικειμενικά δεδομένα, ανοίγοντας παράλληλα το δρόμο για την άρση της μονιμότητας και μετατρέποντας ξανά το δημόσιο σε πηγή ψηφοφόρων.
Ταυτόχρονα, διευρύνεται το φάσμα των πράξεων που μπορούν να αποτελέσουν πειθαρχικά παραπτώματα, αφήνοντας περιθώρια για ερμηνείες που ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, τη δημόσια διαφωνία ή την άσκηση κριτικής στη διοίκηση.
Από τον δημόσιο λειτουργό στο εκτελεστικό όργανο της εκάστοτε κυβέρνησης
Το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι: θέλουμε τον δημόσιο υπάλληλο υπερασπιστή του δημοσίου συμφέροντος ή πειθήνιο εκτελεστικό όργανο της κυβερνητικής εξουσίας;
Η αποστολή του δημόσιου τομέα –ειδικά σε κρίσιμους τομείς όπως η παιδεία και η υγεία– δεν μπορεί να υλοποιείται χωρίς τη δυνατότητα των εργαζομένων να εκφράζουν ελεύθερα την άποψή τους και να αντιστέκονται σε πολιτικές που διαλύουν το κοινωνικό κράτος.
Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν οι αγώνες των εκπαιδευτικών και των γιατρών του ΕΣΥ. Όταν υπερασπίστηκαν το δημόσιο, δωρεάν και καθολικό χαρακτήρα των υπηρεσιών τους, ήρθαν συχνά αντιμέτωποι με τη διοίκηση και βρέθηκαν υπό πειθαρχική δίωξη. Σε αρκετές περιπτώσεις δικαιώθηκαν από τα πειθαρχικά συμβούλια – γεγονός που σήμερα καθίσταται αμφίβολο, καθώς η νέα σύνθεση των οργάνων αυτών τα καθιστά απολύτως ελεγχόμενα από εκείνους που ασκούν τις διώξεις.
Η ανάγκη για ένα χειραφετημένο συνδικαλιστικό κίνημα
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο αυταρχικής αναδιάρθρωσης, η ύπαρξη ενός συνδικαλιστικού κινήματος πραγματικά ανεξάρτητου, δημοκρατικού και χειραφετημένου από κομματικούς και κυβερνητικούς μηχανισμούς, γίνεται πιο αναγκαία από ποτέ.
Ένα κίνημα που δε θα λειτουργεί «αλά καρτ» ανάλογα με το ποιος κυβερνά, αλλά που θα στέκεται σταθερά στο πλευρό των εργαζομένων και της κοινωνίας, για την προάσπιση των δημόσιων αγαθών, της αξιοπρέπειας και της δημοκρατίας μέσα στους χώρους δουλειάς.
Βέλλη Ανθή
Αντιπρόεδρος
ΣΕΠΕ Γλυφάδας Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης
Δημοτική
Σύμβουλος του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης-
με την ΡΙ.ΚΙ.Π. Β.Β.Β
