ΤΟ ΧΡΟΝΙΚΟ ΤΗΣ ΠΟΡΕΙΑΣ ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΑΥΣΗΣ ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ

ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΡΟΒΟΛΗΣ ΤΗΣ ΚΑΥΣΗΣ  ΑΠΟΡΡΙΜΜΑΤΩΝ  &

ΤΟ  ΧΡΟΝΙΚΟ  ΤΗΣ  ΠΟΡΕΙΑΣ  ΜΕΧΡΙ  ΤΗΝ  ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 

ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ  ΠΡΟΘΕΣΕΩΝ  .

28 Ιουνίου 2016

   Η διοργάνωση της ημερίδας  με θέμα «Τοπικό Σχέδιο Δράσης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων Δήμου Βάρης - Βούλας- Βουλιαγμένης» έρχεται να στηρίξει την ήδη ειλημμένη απόφαση του Δημάρχου αλλά και της ‘’ομάδας’’ Πατούλη για την υλοποίηση  δικής τους πρότασης σχετικά με την διαχείριση απορριμμάτων που δεν είναι άλλη από την καύση σύμμεικτων απορριμμάτων μέσω ιδιωτικών εταιρειών. Πρόκειται για πλήρη ανατροπή των Ευρωπαϊκών οδηγιών και του εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού για την περιβαλλοντικά ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων  και τελικά οι Δημότες θα κληθούν να πληρώσουν τα πρόστιμα που προβλέπονται για την μη επίτευξη των ενδιάμεσων και τελικών στόχων δηλαδή της μη επίτευξη των ενδιάμεσων στόχων αύξησης των προδιαλεγμένων ανακυκλούμενων και της αντίστοιχης μείωσης των απορριμμάτων προς τελική διάθεση, με ταυτόχρονη  περιβαλλοντική ζημία.

Η ιστορία της προσπάθειας για την καύση ξεκίνησε από την αρχή της θητείας του δημάρχου. Αναλυτικά υπενθυμίζουμε ότι για το 2015 είχε προβλέψει ότι θα έκανε μελέτη για την ενεργειακή αξιοποίηση της υπολειμματικής βιομάζας ( κλαδέματα κήπων & κοινόχρηστων χώρων κυρίως) χρεώνοντας τον Δήμο για μελέτες που ήδη υπάρχουν στην επιστημονική κοινότητα και καταδεικνύουν ότι για περιαστικούς Δήμους αυτή είναι ανέφικτη. Η ΡΙΚΙΠ γνωστοποίησε στο δήμο την ύπαρξη των μελετών αυτών.

Τελικά μέσα από παράπλευρες αποφάσεις διαπιστώσαμε ότι η τελική απόφαση είναι η καύση σύμμεικτων απορριμμάτων : η αγορά λειοτεμαχιστή βαρέως τύπου που υποτίθεται ότι προορίζεται για τον θρυμματισμό των κλαδιών, ενώ ουσιαστικά είναι απαραίτητος για τον τεμαχισμό σύμμεικτων απορριμμάτων διεθνώς,  αξίας τελικά 600.000 € (αρχικά ήταν 250.00€) αντί ενός σύγχρονου βαρέως τύπου κλαδοτεμαχιστή που κοστίζει το 1/6 της τιμής του λειοτεμαχιστή.

Στην παρουσίαση του  “Στρατηγικού σχεδιασμού του επιχειρησιακού προγράμματος του Δήμου για το 2015 - 2019” ο δήμαρχος ξεκαθάρισε τις μύχιες σκέψεις του:

Το Σχέδιο Δράσης «Παραγωγή Ενέργειας για Ιδιόχρηση & Πώληση» περιλαμβάνει την κατασκευή

εγκαταστάσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας για την αξιοποίησή της από το Δήμο στην κατεύθυνση της διασφάλισης της ενεργειακής αυτονομίας του Δήμου. Προβλέπεται η εκπόνηση των απαραίτητων περιβαλλοντικών, τεχνικών και χρηματοοικονομικών μελετών, η δημιουργία μονάδας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από βιομάζα και η δημιουργία αιολικού πάρκου.

Το κόστος, όπως  αναφέρεται, για το χρονικό διάστημα 2017-2019 φτάνει συνολικά τα 2.500.000  μέσω ΣΔΙΤ και χρηματοδότησης μέσω ΕΣΠΑ. Είναι όμως αμφίβολο εάν τελικά θα χρηματοδοτηθεί το έργο, λόγω του ότι οι προβλεπόμενες εγκαταστάσεις δεν μπορούν να είναι μέσα στα διοικητικά όρια του Δήμου, αναγκαστικά θα είναι πολύ μακριά, η αγορά γης και η κατασκευή εγκαταστάσεων θα έχουν πολύ μεγάλο κόστος, η απαραίτητη αδειοδότηση είναι απίθανη  και τελικά η έγκριση λειτουργίας δύσκολη επειδή είναι ρυπογόνα και κατατάσσεται  στην κατηγορία βιομηχανικών χρήσεων υψηλής όχλησης.

Αλλά και κατά την συζήτηση και λήψη απόφασης για την έγκριση του «Τοπικού Σχεδίου Δράσης για τη Διαχείριση των Απορριμμάτων Δήμου Βάρης- Βούλας- Βουλιαγμένης» παρουσίασε μετά τη έναρξη της συζήτησης του θέματος την κοστολόγηση του.  Μελετώντας τη, διαπιστώνουμε ότι η Κατασκευή Αποκεντρωμένων εγκαταστάσεων Διαχείρισης Απορριμμάτων – Β’ ΦΑΣΗ - Ολοκλήρωση Βασικών Υποδομών / Κέντρο Διαλογής Ανακυκλωσίμων Υλικών /Σταθμοί Μεταφόρτωσης και Διαλογής Σύμμεικτων Απορριμμάτων & Ογκωδών και Κλαδεμάτων/Μονάδα Κομποστοποίησης Βιοαποβλήτων/Σταθμός Ανάκτησης Ενέργειας,  κοστίζει 9.000.000,00 € και αφορά τα έτη 2016 έως 2019 ( όποιος γνωρίζει λίγα για το θέμα καταλαβαίνει ότι το συντριπτικά μεγαλύτερο μέρος του ποσού θα αναλωθεί για την κατασκευή  του  Σταθμού Ανάκτησης Ενέργειας, δηλαδή για το εργοστάσιο καύσης ).

Η χειρότερη όμως ζημία από την κατασπατάληση των αποθεματικών του Δήμου είναι η μη έγκαιρη ενημέρωση των δημοτών και η ενεργοποίηση τους για να  συμμετάσχουν ενεργά στη διαχείριση των απορριμμάτων σύμφωνα με τις προβλέψεις των  Ευρωπαϊκών οδηγιών και του εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού  που δεν είναι άλλη από την διαλογή στην πηγή και την προσπάθεια για μείωση της δημιουργίας απορριμμάτων μέσω επανάχρησης και ανακύκλωσης (όχι σύμμεικτων ανακυκλούμενων = ΜΠΛΕ ΚΑΔΟΙ) και την ένταξη στις  διαδικασίες της κυκλικής οικονομίας με δεδομένο ότι η εξάντληση των πρώτων υλών που παίρνουμε από την Γη είναι πια εμφανής και η περιβαλλοντική καταστροφή που δημιουργείται με την αλόγιστη παραγωγή  απορριμμάτων που καταλήγουν σε χωματερές είναι σε μη αναστρέψιμο σημείο.

Η προσπάθεια αυτή του δημάρχου για καταστρατήγηση της διαλογής στην πηγή αναφέρεται και στο φυλλάδιο με τις βασικές διατάξεις του ‘’αστυνομικού τύπου’’ κανονισμού καθαριότητας, όπου αναφέρει ότι αυτή μπορεί να αντικατασταθεί με “άλλες κατάλληλες μεθόδους”, στοχεύοντας στην παγίωση της ανακύκλωσης μέσω των ΜΠΛΕ ΚΑΔΩΝ.

Το φυλλάδιο αυτό θα έπρεπε να έχει διανεμηθεί νωρίτερα και αφού είχε γίνει και καμπάνια ενημέρωσης για τα οφέλη της ανακύκλωσης με προδιαλογή στην πηγή μέσω καταχωρήσεων στον τοπικό τύπο, στα σχολεία, με φυλλάδια στους λογαριασμούς της ΔΕΗ κλπ. Η ενημέρωση όμως των δημοτών επί του θέματος δεν είναι προτεραιότητα, γι’ αυτό και αρχικά δεν συμπεριλήφθηκε στον προϋπολογισμό του 2016, αλλά προστέθηκε με την πρώτη αναμόρφωση μαζί με την οργάνωση της προδιαλογής οργανικών αποβλήτων και φυσικά με ενδεικτικά ποσά.

Γιατί όμως προωθείται  αυτή η  πολιτική και δεν συμπράττουν όλοι στις προβλέψεις και τους στόχους των Ευρωπαϊκών οδηγιών και του εθνικού και περιφερειακού σχεδιασμού;

Ο βασικός λόγος αυτής της κακοδαιμονίας είναι η πολιτική θεώρηση ότι ο πολίτης είναι πελάτης του κράτους και των δήμων και τα δικαιώματα του είναι απόρροια των  πληρωμένων υπηρεσιών που του παρέχονται. Ο δημόσιος τομέας δεν επιτρέπεται, μέσω δημόσιων παροχών των βασικών υπηρεσιών και αγαθών, να διασφαλίζει την διατήρηση των δικαιωμάτων των πολιτών σε αυτά.

Η άποψη που υποστηρίζει την όλο και πιο μειωμένη παρουσία του δημοσίου και στον τομέα της διαχείρισης απορριμμάτων, μέσω πολιτικών που εξυπηρετούν όχι τον επιδιωκόμενο σκοπό αλλά τις  ανάγκες των επιχειρηματιών που δραστηριοποιούνται σε αυτό τον τομέα, είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός πια.

Η συγκεκριμένη επιλογή για καύση των απορριμμάτων που προπαγανδίζεται με τον μανδύα    της οικολογικής προσέγγισης, αφού δαπανηθούν τα  αποθεματικά του δήμου, θα καταλήξει       να μας κάνει παραγωγούς αποβλήτων για να τροφοδοτούμε τις μηχανές καύσης για παραγωγή    ‘' μαύρης ‘’ ενέργειας και θα ανατρέψει τον περιφερειακό και εθνικό προγραμματισμό για ανακύκλωση και επανάχρηση που βασίζεται στις αυστηρές Ευρωπαϊκές οδηγίες.

Η προτεινόμενη λύση ότι θα γίνεται και παραγωγή εδαφοβελτιωτικών υλικών ( Α’ ποιότητας κομπόστ) και παράλληλα καύση βιομάζας για παραγωγή ενέργειας είναι επιστημονικά αδύνατο να συμβεί. Πρώτον, γιατί δεν επαρκούν οι ποσότητες που παράγονται και δεύτερον,  γιατί η θερμιδική αξία της βιομάζας σε περιαστικούς και αστικούς Δήμους είναι ιδιαίτερα φτωχή (απλά αποτελείται από φυτά, χλόη και κλαδέματα κυρίως φυλλωμάτων και όχι από ξυλώδη υπολείμματα. Φανταστείτε να καίτε στο τζάκι πράσινα φυλλώματα και χλόη).

Η πρακτική μέχρι σήμερα δείχνει ότι η κατάληξη είναι η καύση και των υπολειμματικών σύμμεικτων απορριμμάτων και τελικά του συνόλου των παραγόμενων απορριμμάτων, τα οποία επίσης δεν είναι αρκετά (περίπτωση βόρειων χωρών που εισάγουν σκουπίδια για καύση) .

Η οικονομική ζημιά για την επιλογή αυτής της λύσης είναι μεγάλη αλλά και τα αναμενόμενα πρόστιμα που θα κληθούν να πληρώσουν τελικά οι δημότες για την μη επίτευξη των ενδιάμεσων και τελικών στόχων που προβλέπονται από τις Ευρωπαϊκές οδηγίες είναι μεγάλα. Το χειρότερο όμως όλων είναι η μη αναστρέψιμη περιβαλλοντική βλάβη που θα προκύψει.

Οι επιλογές του σήμερα διαμορφώνουν το αύριο των παιδιών μας και του πλανήτη, ο οποίος ήδη στενάζει από τις επιλογές που μέχρι σήμερα κάναμε.

Η ΡΙΚΙΠ Β.Β.Β. από το 2014  έχει καταθέσει τις θέσεις της, τεκμηριωμένες από επιστημονικές έρευνες αλλά και από την εμπειρία της εφαρμογής τους σε άλλες χώρες. Η μόνη αποδεκτή και θεσμοθετημένη λύση για τη διαχείριση των απορριμμάτων είναι η προσπάθεια για μείωση της παραγωγής τους μέσω ανακύκλωσης και επανάχρησης, αρχίζοντας από την διαλογή στην πηγή. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ενημέρωση και η συμμετοχή των δημοτών.

Ως πολίτες και δημότες δεν δεχόμαστε την επιχειρούμενη υποβάθμιση του δημόσιου χαρακτήρα της  διαχείρισης απορριμμάτων, την κατασπατάληση των δημοτικών αποθεματικών και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος.